Sleutelbloem
verleden smeult nog na
verbrandde vingers omsluiten
krachtig de sleutel van ervaring
die hij kon redden uit het as
nog een beetje verdwaasd kijkt hij
naar de ruïne’s achterom
wikkelt de sleutel als kleinood
in een vuil gebruikte zakdoek
stopt hem zorgvuldig in zijn rugzak
misschien komt hij ooit nog van pas
als het vruchtbare as hem ooit weer
laat bloeien
Reacties op dit gedicht
| Nummer 127: | Zondag, januari 27, 2008 00:23 |
| soms is ervaring wat ons ontbreekt soms is ervaring wat ons teveel is ik denk dat ervaring onoverkoombaar is maar dat is natuurlijk geen antwoord op mijn stelling of op jouw vraag groetjes Nummer 127 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: libel | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||