voor een engel
in het zwartste
zwart
als alles
lijkt
stiller dan still
verlaten
weerklinkt
mijn schreeuw
geeft pijn mij
mijn echo
terug
vol spot
dan een straal
doorklieft
de zwarte mist
resoneert
is er iemand
die je ziet
luistert
zwijgt
is er
een engel
onder mensen
zij kent zonder
zien
weet zonder
weten
is er
voor mij
Reacties op dit gedicht
| honingbijtje: | Zondag, januari 27, 2008 20:37 |
| Prachtig gedicht, en ja soms kom je een engel tegen. Wees daarom gastvrij, je kunt ongemerkt een engel herbergen. liefs honingbijtje |
|
| sensi: | Zondag, januari 27, 2008 14:12 |
| Ja, ook deze is mooi! :) Liefs |
|
| doetsi: | Zondag, januari 27, 2008 12:15 |
| Dank lief mens,wat wonderbaarlijk mooi beschreven deze vriendschap! Andersom is het net zo voor mij weer. Deze weg vol kuilen, bergopwaarts nu te gaan, zal zoveel ik kan, naast je staan. Liefde en licht- Karin |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Phagos |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||