Een toekomst door oceanen gescheiden
Een verleden te dicht om te kunnen vergeten
Een heden waarbij we te weinig nog weten
Dragen vriendschap die velen benijden
Samen zijn als onmogelijk beschilderd
Afzonderlijk een last om te moeten dragen
Antwoorden creëren enkel nieuwe vragen
Doch de banden worden nooit geminderd
Pogingen om de afstand te vergroten
Maken steeds strakkere knopen
Hoever we ook willen gaan lopen
Ons orkest speelt steeds dezelfde noten
Een hopeloze strijd de naam te veranderen
In nuchter denken een lot willen weigeren
Doet brandende harten steeds harder steigeren
Waarbij zielen zullen blijven jammeren
Een ongekende warmte naar ons gekomen
Die elke koude toch weet te trotseren
Wat het verstand ook mag willen beweren
Blijft het een beeld om van te blijven dromen
Het mogen proeven van elkanders heerlijkheid
Laat ons zeldzame kunsten gaan waarderen
Gedreven om steeds naar elkander weer te keren
Gevangen door de handboeien van genegenheid
| Windwhisper: | Zondag, januari 27, 2008 14:01 |
| een bijzonder schrijven lieve groet Cobie |
|
| MayadeBij*: | Zondag, januari 27, 2008 13:55 |
| :) mooi! kus. | |
| Auteur: Freyer | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||