Door het dakraam
Door het dakraam
Keek ik naar
Het heldere mystieke licht
Van de immer intrigerende maan
Langzaam zwelt
Beethoven’s Mondscheinsonate aan
En voert mij verder weg
Laat mij naar een ander universum gaan
Waar ik de dag opnieuw beleef
Elke beweging jij maakte
Ga ik nogmaals na
Om ze voor eeuwig te bewaren
Waar ik stiekem in je ogen keek
Die steeds weer anders zijn
Steeds mooier
Dan ervoor
Terwijl ik staar
Naar die zilveren maan
Snap ik opeens
Het nut van mijn bestaan
Keek ik naar
Het heldere mystieke licht
Van de immer intrigerende maan
Langzaam zwelt
Beethoven’s Mondscheinsonate aan
En voert mij verder weg
Laat mij naar een ander universum gaan
Waar ik de dag opnieuw beleef
Elke beweging jij maakte
Ga ik nogmaals na
Om ze voor eeuwig te bewaren
Waar ik stiekem in je ogen keek
Die steeds weer anders zijn
Steeds mooier
Dan ervoor
Terwijl ik staar
Naar die zilveren maan
Snap ik opeens
Het nut van mijn bestaan
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: MVE | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||