de man met de duif
de duif vloog
met een boog
in de bek
van de gek
de gek deed maf
en beet haar kop eraf
de pater zag het lijk
zegende het
en de kop verscheen
samen met het leven
de duif knipoogde even
om hem te bedanken
en vloog weg van de planken
maar de gek had ook een splinter in haar vel gestoken
dus haar rechtervleugel was gebroken
ze viel terug op de grond neer
de gek greep haar en beet nog een keer
haar kop van haar lijfje
de pater zegende het lijk
en zei tegen de gek kijk
ik kan alles maken wat jij vernielt
door deze opmerking werd de gek weer wild
hij greep de opnieuw geboren duif
en beet de kop eraf
de pater joeg hem weg
want hij bezorgde de duif enkel pech
nogmaals zegende de pater het lijf
van het duivenwijf
dat als een mooie duivenmadam
weer tot leven kwam
de duif roekoede dank je zeg
en vloog daarna weer weg
de gek sprong
en greep haar beet
en scheurde zonder pardon haar kopje weer kwijt
de pater werd woedend
en vroeg in een bui van haat
waarom pleeg je telkens die daad
waarop de gek de schouders ophaalde
en zei
het is dat het zo moet zijn
wie ben jij om de dood te bedriegen
met een boog
in de bek
van de gek
de gek deed maf
en beet haar kop eraf
de pater zag het lijk
zegende het
en de kop verscheen
samen met het leven
de duif knipoogde even
om hem te bedanken
en vloog weg van de planken
maar de gek had ook een splinter in haar vel gestoken
dus haar rechtervleugel was gebroken
ze viel terug op de grond neer
de gek greep haar en beet nog een keer
haar kop van haar lijfje
de pater zegende het lijk
en zei tegen de gek kijk
ik kan alles maken wat jij vernielt
door deze opmerking werd de gek weer wild
hij greep de opnieuw geboren duif
en beet de kop eraf
de pater joeg hem weg
want hij bezorgde de duif enkel pech
nogmaals zegende de pater het lijf
van het duivenwijf
dat als een mooie duivenmadam
weer tot leven kwam
de duif roekoede dank je zeg
en vloog daarna weer weg
de gek sprong
en greep haar beet
en scheurde zonder pardon haar kopje weer kwijt
de pater werd woedend
en vroeg in een bui van haat
waarom pleeg je telkens die daad
waarop de gek de schouders ophaalde
en zei
het is dat het zo moet zijn
wie ben jij om de dood te bedriegen
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Maandag, januari 28, 2008 13:13 |
| mooie moraal, graag gelezen liefs kerima ellouise |
|
| Windwhisper: | Maandag, januari 28, 2008 11:21 |
| nou een toppertje je kunt de dood niet foppen hoor Lieve groet Cobie Goede morgen Kuzzz |
|
| Tineke Wilgenburg: | Maandag, januari 28, 2008 10:23 |
| goed nadenkend geschreven als het je tijd is dan is het zo. lieve gr |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nummer 127 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 28 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||