dit is het relaas van Jan
hij was jaren mijn buurman

jan werkte naast de kliniek
in de oude schoenenfabriek

hij moest voor zijn familie de kost verdienen
in de schoenenfabriek stond nog geen machine

hij moest alles met de hand doen
en voor dat werk ontving Jan poen

op zeker ogenblik brandde de schoenenfabriek af
jan was pyromaan dus hij kreeg straf

maar hij zweerde onschuldig te zijn
al deden ze hem nog zo pijn

naar zijn woorden werd niet gehoord
dus pleegde jan even later zelfmoord

men zou er iets anders kunnen bouwen maar toch
staan de resten van de fabriek daar nu steeds nog

we gingen er eens griezelen met halloween
toen we zijn geest hebben gezien

de geest van jan deed nog steeds hetzelfde werk
terwijl zijn lichaam vast zat onder een zerk

men liet mij daar zo alleen
toen de geest voor ons verscheen

ik dacht dat ik hem misschien beter vermeed
maar vroeg toch wat hij daar deed

hij zei ik heb tegen jullie gelogen
ik was de dader en heb jullie bedrogen

ook al heb ik van wat ik deed spijt
nu moet ik hier werken voor altijd

bega niet dezelfde fout
en schenk liefde aan iemand die niet van je houdt

als je dat doet kom je er wel
in de hemel niet in de hel

ik nam afscheid en ging naar huis
maar kreeg een idee toen ik zat voor de buis

wat ik bedacht was een mogelijke optie
en organiseerde een petitie

toen ik voldoende stemmen had
en niemand de grond wou kopen
liet de burgemeester de fabriek toch slopen

en toen mijn ogen vol waren met zand
hoorde ik net voor ik sliep een stem die zei bedankt