Ik ben zo moe, ik kan niet slapen,
ik ben zo moe, ik kan niet meer,
ik ben zo moe, dat ik hier lig te gapen,
ik ben zo moe, ja alles doet me zeer,
ik lig hier maar te piekeren en te draaien,
maar nog steeds kan ik niet slapen,
ik heb teveel dingen aan mijn hoofd,
maar het lijkt niemand echt iets te intereseren,
mijn energie is nu gedooft,
al mijn energie is langzaam weggezogen,
het lijkt net of niemand me ooit heeft gemogen,
behalve 1 belangrijk persoon voor mij, zal altijd voor me klaar staan,
als ik met rust gelaten wil worden dan laat hij me ook gaan,
voor hem ben ik nog blijven bestaan,
voor hem ben ik nog blijven leven,
want al met al heeft hij al zijn liefde aan me gegeven.
einde!!