medicatie-rondloper
het is niet dat ik nooit meer lach,
of alleen maar mn dagen volhuil.
t voelt alleen,alsof ik niet meer leven mag.
medicatie... die me laat staan...
zonder ben ik gestoord.
dus als mens kan ik wel gaan.
ik ben dus letterlijk niets waard.
sorry, had ik nou maar je energie bespaard.
je bent altijd bij me gebleven.
dat zijn vanaf....loze mooiheden.
omdat... ik de keus maak.
om op alles op te geven!
of alleen maar mn dagen volhuil.
t voelt alleen,alsof ik niet meer leven mag.
medicatie... die me laat staan...
zonder ben ik gestoord.
dus als mens kan ik wel gaan.
ik ben dus letterlijk niets waard.
sorry, had ik nou maar je energie bespaard.
je bent altijd bij me gebleven.
dat zijn vanaf....loze mooiheden.
omdat... ik de keus maak.
om op alles op te geven!
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Am92 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 30 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||