Hij leeft.....
Knotwilg.
De wilgen stonden daar
gewillig te wilgen
op praatafstand
"De ouwe" zijn knoken
"De ouwe" zijn knoken
kraakten niets goed
Doodsplekken op zijn wortels
terwijl zijn nevenmaten,netjes op een rij,
Doodsplekken op zijn wortels
terwijl zijn nevenmaten,netjes op een rij,
groene botten baarden
naar lenteleven,
naar lenteleven,
Een strenge windvlaag
Een laatste knarstand.
In zijn wijs geschuurde kop
eer ik hem in mijn tuin.
Vergeetmijnietjes
madeliefjes
krokusjes
Hij leeft nog.....
bokkie46
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Donderdag, januari 31, 2008 13:28 |
| Wij hebben ook een knotwilg in de tuin...ben er gek op..Zo ook op dit gedicht!! Liefs van mij Dicky |
|
| NnEAh: | Donderdag, januari 31, 2008 10:32 |
| heel mooi gedicht :-) Liefs, Hanne |
|
| remie: | Donderdag, januari 31, 2008 10:09 |
| ik hou van wilgen...zo apart mooi...ook dit gedicht...liefs remie | |
| roosjerood: | Donderdag, januari 31, 2008 08:25 |
| heel mooi , prachtig de wigen allemaal op een rij naast de velden , heel mooi | |
| lommert: | Donderdag, januari 31, 2008 08:16 |
| ik herinner mij: een lange rij van wilgen...nu de A 12....goede morgen stevige groet willem |
|
| sunset: | Donderdag, januari 31, 2008 08:15 |
| Een beeldend mooi tonend delend gedicht. Groetjes, sunset |
|
| verhavert: | Donderdag, januari 31, 2008 08:15 |
| gelezen en herlezen beeldend mooi en prachtige inhoud eentje naar mijn hart liefs martine |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bokkie46 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 31 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||