Tranen in mijn ogen
Tranen in mijn ogen
handen in mijn haar
het maakt me kapot
het vreet aan me van binnen
De lach word verdreven
opeens is er stilte
weer die tranen in me ogen
waar komen ze toch vandaan
Ik dacht dat het voorbij was
dat alles nu over was
ik had gehoopt
dat de pijn nu stopte
Maar op een of andere manier
kan ik het niet uit me hoofd zetten
het masker van onverschilligheid
word dunner met de dag
hoe vaak moet ik nog huilen
om weer te lachen.
wanneer kan ik weer leven
zonder die pijn
Tranen in me ogen
handen in mijn haar
wanneer is het eindelijk over
wanneer is het eindelijk klaar?
handen in mijn haar
het maakt me kapot
het vreet aan me van binnen
De lach word verdreven
opeens is er stilte
weer die tranen in me ogen
waar komen ze toch vandaan
Ik dacht dat het voorbij was
dat alles nu over was
ik had gehoopt
dat de pijn nu stopte
Maar op een of andere manier
kan ik het niet uit me hoofd zetten
het masker van onverschilligheid
word dunner met de dag
hoe vaak moet ik nog huilen
om weer te lachen.
wanneer kan ik weer leven
zonder die pijn
Tranen in me ogen
handen in mijn haar
wanneer is het eindelijk over
wanneer is het eindelijk klaar?
Reacties op dit gedicht
| Ms uncertain: | Donderdag, januari 31, 2008 15:14 |
| erg mooi geschreven, ik begin wat jij beschrijft steeds meer in mezelf tegen.. liefs Ms uncertain |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *helmine* | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 31 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||