Een vreemde vrouw

Vanochtend toen ik in de spiegel keek
Zag ik een totaal onbekende vrouw
Ok toegegeven ze was niet lelijk
Maar naar mijn smaak toch echt te grauw

Met een doffe ongeintresseerde blik
Keek ze me vermoeid en kleurloos aan
Haar overgewicht zo duidelijk zichtbaar
Alles aan haar leek moe van het bestaan

Wie is toch deze vreemde vrouw
Ze lijkt zo ver te staan van mij
Ze ziet er beslist niet uit zoals ik ben
Maar waarom hoort ze er dan toch wel bij

Binnen in mij daar bruist het
Het leven barst er werkelijk uit
Zoveel dingen die ik wil gaan doen
Met wie en waarom? Intresseert me echt geen fluit

De vrouw binnenin geniet van alle dingen in het leven
Is bijna altijd vrolijk en positief
Vindt de wereld iets hartveroverends
En vindt eigenlijk alle mensen lief

Maar niet deze vrouw in de spiegel
Die ziet het duidelijk anders dan ik
Ze ziet de wereld als een ondraaglijke belasting
Getuige de moedeloosheid in haar blik

Toch staat ze zo heel erg dicht bij mij
Dat ik haar beeld steeds aanraken wil
Hopend op de dag dat haar pijn verzachten zal
Dat we samen worden de enige echte Wil