wijzen erop..
zelfverzekerd te zijn..
ogen die fonkelen..
van vrolijkheid..
even vind ik het heerlijk..
om een avond zoals deze..
nog mee te maken..
Al snel veranderd het..
zomaar ineens..
mijn gedachtes..
slaan om als een woeste zee..
mijn zelfhaat borrelt op..
als kokend water..
gedachtes gaan terug naar toen..
de echte pijn van toen..
komt weer omhoog drijven..
en het steekt me..
keer op keer..
het word teveel in mijn hoofd..
en ik kan niet omgaan met het verdriet..
ik wil afleiding..
en ik vind die..
in mijn stuk glas..
waarmee ik snij in mijn zachte huid..
kersrode bloed verschijnt..
en loopt langs mijn polsen..
even zijn mijn gedachtes op die plek..
maar al gauw..
beginnen ze me weer te kwellen..
en me kapot te maken..
 
 
Naamloos 1.bmp
 

© Annee
 
 
 
 
 
Reacties op dit gedicht
Animola_* vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres


Over dit gedicht
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.