strijd
Ruwe handen die zachtjes glijden
Terwijl ik niets meer kan doen
Steeds meer en harder
Ik hou mijn tranen in
Jij raakt op je hoogtepunt
Wanneer ik weiger je te laten
Zien hoeveeel pijn je me doet
Daarna, krul ik me op
Om jouw klappen te verzachten
En omdat je niet zou zien
Dat ik mijn tranen
Niet meer kan houden
Jij blijft doorgaan alsof je
Iets van me verwacht
Als je op tranen wacht, kan
Deze strijd nog eewig duren
Want ik wil de pijn die
Je me doet niet erkennen
Wanneer je er niet bent,
Stop ik niet met wenen
Terwijl ik niets meer kan doen
Steeds meer en harder
Ik hou mijn tranen in
Jij raakt op je hoogtepunt
Wanneer ik weiger je te laten
Zien hoeveeel pijn je me doet
Daarna, krul ik me op
Om jouw klappen te verzachten
En omdat je niet zou zien
Dat ik mijn tranen
Niet meer kan houden
Jij blijft doorgaan alsof je
Iets van me verwacht
Als je op tranen wacht, kan
Deze strijd nog eewig duren
Want ik wil de pijn die
Je me doet niet erkennen
Wanneer je er niet bent,
Stop ik niet met wenen
Reacties op dit gedicht
| Milou_meisje: | Vrijdag, februari 08, 2008 19:39 |
| je mag me toevoegen om te praten.. milou_meisje@live.nl | |
Over dit gedicht
| Auteur: just stop | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||