Ik heb tegen je gelogen
ik wou je absoluut niet kwetsen,toch heb ik je bedrogen
kleine grapjes leiden tot 1 groot leugen
dit was niet de bedoeling,maar het staat nu geschreven in mijn geheugen
Ik wil je de waarheid vertellen
maar ik weet niet hoe je te bellen
hoe kon een leugen je zo dicht met de dood verwanten
hoe kon die leugen je inemen langs alle kanten
allemaal mijn schuld
mijn hoofd dat zich met vreselijke gedachten vult
gedachten over hoe het zou zijn als je er niet meer was
over hoe je gewurgd werd door al die leugens en je nooit meer genas
dood heeft je niet gewurgd met zijn ijskoude handen van pijn en verdriet
je maakte je los want je wist dat iemand ervan geniet
je wist niet zeker of het de waarheid was of een leugen
maar je wist wat je zou verheugen
mij zeer doen
mij nooit meer verblijden met zo een passionele zoen
diep in mijn hart heb je me geraakt
op een plaatsje dat ik altijd goed had bewaakt
een plaatsje dat ik speciaal voor jou hield
dat mooie plaatsje heb jij voledig vernield
ik verdiende wel al die pijn,
maar,...
denk je dat ik ooit weer de jouwe kan zijn?