De tranen op de spiegel
weerspiegelen de emoties gevangen in mijn hart.
En elke keer opnieuw
verschijnt er een traan van eindeloze smart.
Zoveel tranen die vloeien,
maar zij was te naief om ze te kunnen verklaren.
En elke keer opnieuw
lukt het mij maar niet die gevoelens te bedaren.
Ware liefde maakte mij blind,
maar zij bleef blind voor al wat ik had te geven.
En telkens weer vraag ik mij af
hoelang ik nog met die gevoelens moet leven.
De littekens op mijn hart
zijn de stille getuigen van een liefde zo puur.
Telkens achtervolgen zij als strepen,
mijn tranen zo vol van warmte en diep intens vuur.