het is niet dat ik een rol aanneem.
dat ik expres zo ben.
dat ik me laat lijden door negativiteit.
dat ik expres nooit voor ellende weg ren.

maar ik ben zo gemaakt.
met ernstige scheldwoorden.
heeft niemand mijn hart ooit geraakt.

als ze zeiden... mens wat ben je mooi.
schrok ik... pakte ik glas.
en verstopte me weer in die donkere kooi.

waar niemand meer met me praate.
waar iedreen me maar..
in mijn zielige waarde laate.

het klinkt raar...
en voor de meeste mensen.
valt mijn gedrag zo zwaar.

maar bij mij is alles omgekeerd.
ik kan er niks aan doen.
ik ben geprogrammeerd.

als je naar me lacht.
denk ik.. dat er weer een klap op me wacht.
als je me een complimentje geeft.
denk ik..
dat je in een andere wereld leeft.

geloof me....
ik doe het niet expres.
het is niet wie ik persè moet zijn.
het is ook niet zo.
dat ik een kik krijg van de pijn.

zo ben ik gemaakt.

en het is o zo simpel.
want door mn negativiteit.
is er niemand die me raakt!