Pas als ik sterf
Pas als ik sterf,
en niet eerder,
kan ik de naam noemen
van de liefde van mijn leven
Net voor ik mijn laatste adem uitblaas,
en niet eerder,
zal ik
zachtjes in zijn oor fluisteren
of
LUID UITSCHREEUWEN
hoe
hoeveel
ik van hem hield
Tenzij hij eerder de pijp aan Maarten geeft,
natuurlijk.
en niet eerder,
kan ik de naam noemen
van de liefde van mijn leven
Net voor ik mijn laatste adem uitblaas,
en niet eerder,
zal ik
zachtjes in zijn oor fluisteren
of
LUID UITSCHREEUWEN
hoe
hoeveel
ik van hem hield
Tenzij hij eerder de pijp aan Maarten geeft,
natuurlijk.
Reacties op dit gedicht
| snuf: | Zondag, oktober 13, 2002 16:52 |
| Je moet nooit tot de dood wachten eer je tegen iemand zegt hoeveel je van die persoon houdt, je kan het niet genoeg zeggen, want voor je het weet is het te laat! Dikke knuffel snuf | |
| arrivederci amore: | Vrijdag, maart 08, 2002 22:35 |
| Nou....ik heb ook een ziekte...maar ik heb besloten om het voor die tijd te doen....niet dat je er meer van geniet....want helaas...maar ja...niet geschoten is altijd mis...zeggen ze....alhoewel ik anders wel zijn vriendschap had....dus...misschien heb je wel gelijk.....ciao | |
| Lieverdje: | Vrijdag, maart 08, 2002 21:51 |
| Oepsie... die "ziekte" als themawoord moet per ongeluk opgegeven zijn, ik had geen derde thema opgegeven. Lieverdje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Fenix | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||