mijn klokje tikt zijn eigen ritme in de snelle maat
en ik ben het zelf die er niet altijd goed mee omgaat
de klok tikt zijn mooiste uren mee weg ergens op weg
zonder teruggave van wat ik zocht of enerlei uitleg
wat een macht het klokje met zijn eigen tijd dan bezit
ontneemt mij soms de moed en ben ik het die weemoedig fit
waarom hebben we niet mogelijkheden om de klok te besturen
dan bekwam ik stiekempjes mijn allermooiste eigen uren
liet ze lachen en gieren van plezier en wist het is zo goed
ach kom nou toch ik weet het en heb nog best wel moed
morgen tikt mijn klokje weer meer in de juiste maat
haaha ik weet nu eigenlijk al dat het gaat zoals het gaat
04 01 2008 eva