mensenkind van morgen
Grijzer dan de ochtend
waar mensenkind ontwaakt
met ogen als de wereld
het spelen reeds gestaakt
Koude lippen zonder lach
een verlaten woestenij
Mensenkind van morgen
leeft al diep in mij
waar mensenkind ontwaakt
met ogen als de wereld
het spelen reeds gestaakt
Koude lippen zonder lach
een verlaten woestenij
Mensenkind van morgen
leeft al diep in mij
Reacties op dit gedicht
| Voske: | Vrijdag, maart 08, 2002 23:32 |
| Mooi en gevoelig.. | |
| lien verstraete: | Vrijdag, maart 08, 2002 23:14 |
| een gedicht om van stil te worden ... |
|
| waterval: | Vrijdag, maart 08, 2002 22:52 |
| heel droef maar mooi... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Schaduwbloem | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||