Teleurstelling
de kou is niet zo kil meer
en het donkere woud niet zo eng
de onrust niet zo dwingend
wanneer jij hier bij me bent
en zoals bloemen ruikt het even
naar dat heerlijke rood
als een tulp laat je me bloeien
maar tulpen vinden na zonneschijn hun dood
als een kachel geef je me warmte
die genegenheid is waar ik van hou
maar ook vuur kan niet eeuwig branden
het is kil, en weer zo koud
blijvende teleurstelling in jou
en het donkere woud niet zo eng
de onrust niet zo dwingend
wanneer jij hier bij me bent
en zoals bloemen ruikt het even
naar dat heerlijke rood
als een tulp laat je me bloeien
maar tulpen vinden na zonneschijn hun dood
als een kachel geef je me warmte
die genegenheid is waar ik van hou
maar ook vuur kan niet eeuwig branden
het is kil, en weer zo koud
blijvende teleurstelling in jou
Reacties op dit gedicht
| De kleine Vos: | Vrijdag, februari 08, 2008 12:18 |
| Nu zie ik de Filosofie wel in je gedicht een gedicht met veel pijn omgeven Liefs Sonja | |
| Angelina Lavender: | Dinsdag, februari 05, 2008 17:08 |
| ja dat vicieuze cirkeltje ken ik... mooi geschreven groetjes Angelina |
|
Over dit gedicht
| Auteur: rosejolie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 04 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||