Getij
Het getij,
zij die ontwaakt,
beweegt, wenkt,
leven schenkt.
Zij die koestert,
natuur, als haar kind,
liefdevol bemint.
Zij die voedt,
elke levensvorm,
zonder norm.
Zij die geniet,
van zon en regen,
bij windkracht negen.
Zij die weent,
aanleg van een dam,
haar leven nam.
zij die ontwaakt,
beweegt, wenkt,
leven schenkt.
Zij die koestert,
natuur, als haar kind,
liefdevol bemint.
Zij die voedt,
elke levensvorm,
zonder norm.
Zij die geniet,
van zon en regen,
bij windkracht negen.
Zij die weent,
aanleg van een dam,
haar leven nam.
Reacties op dit gedicht
| car: | Maandag, oktober 09, 2000 09:02 |
| zo mooi als je hier het getij beschrijft..........echt geweldig .....thanxxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Glenn | 
|
|
| Gecontroleerd door: simpel | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||