Verscholen tussen doorns
Ze slaapt als een roosje
verscholen tussen doorns
zichzelf wiegend.
Ze huilt als een wolf
alleen de nacht door
met angst.
Ze lacht als een clown
geforceerd en rusteloos
helder.
Ze gelooft niet meer in sprookjes
of romantische liefdesverhalen
of zoete rijmpjes over twee vrienden.
Ze probeert zichzelf te verbergen
wanneer iemand haar gezicht aanraakt,
wanneer iemand van haar begint te houden.
verscholen tussen doorns
zichzelf wiegend.
Ze huilt als een wolf
alleen de nacht door
met angst.
Ze lacht als een clown
geforceerd en rusteloos
helder.
Ze gelooft niet meer in sprookjes
of romantische liefdesverhalen
of zoete rijmpjes over twee vrienden.
Ze probeert zichzelf te verbergen
wanneer iemand haar gezicht aanraakt,
wanneer iemand van haar begint te houden.
Reacties op dit gedicht
| Lovely We: | Woensdag, april 16, 2008 19:31 |
| prachtig... ik zal dit niet vergeten. kuzz ook jade =P | |
| Milou_meisje: | Vrijdag, februari 08, 2008 19:35 |
| je mag me toevoegen om te praten.. milou_meisje@live.nl | |
| sunset: | Woensdag, februari 06, 2008 11:21 |
| Dat ij juist het jammere. Dat zij zich dan ook begint te verbergen. En werkelijke liefde en genegenheid misloopt. Liefs en knuf, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stoodupforlove | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 06 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||