verdrietig
Lopend langs het water
denk ik na
over de dingen in het leven,
over vanalles,
Ik kijk rond,
maar ik zie niemand
ik ben alleen,
helemaal alleen..
Denkend over de dingen
in het leven
zet ik me neer voor het water.
Het water is stil,
ik kan mezelf zien..
In het water zie ik glazige ogen,
ogen die staren naar het water,
ogen die vragen, die smeken om..
Ik word gek!
Alsof het stille water iets gezegd heeft
spring ik recht
en loop ik naar huis..
Met een oplossing.
Reacties op dit gedicht
| CryForTheMoon: | Donderdag, februari 07, 2008 14:58 |
| Mooi.. kwil je graag gezelschap houden aan het water ^^ Xx.__ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: LittleGirl. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 06 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||