sneeuw
Met je sporen in de witte sneeuw achterlatend,
Joeg ik je voor goed uit mijn leven
Je weet niet hoe mijn leven hier door is vernield
Geestelijk en lichamelijk uitgeput
Je bent altijd goed voor me geweest,
Maar kan niet zij en zij met je ouders staan
Jullie hebben allemaal een vak geleerd
Daarvoor ben ik te min
Zou het komen dat ik een uitkering heb
Of dat ik niet geschoold ben
Of ik te veel kinderen heb
Of is het dat ze bang voor me zijn
om mijn heks zijn
Of zijn ze jaloers om wat ik ben
wat ik heb en wat ik kan
En het is hun angst dat ze mij kennen
Joeg ik je voor goed uit mijn leven
Je weet niet hoe mijn leven hier door is vernield
Geestelijk en lichamelijk uitgeput
Je bent altijd goed voor me geweest,
Maar kan niet zij en zij met je ouders staan
Jullie hebben allemaal een vak geleerd
Daarvoor ben ik te min
Zou het komen dat ik een uitkering heb
Of dat ik niet geschoold ben
Of ik te veel kinderen heb
Of is het dat ze bang voor me zijn
om mijn heks zijn
Of zijn ze jaloers om wat ik ben
wat ik heb en wat ik kan
En het is hun angst dat ze mij kennen
Reacties op dit gedicht
| Elenore De Groote: | Vrijdag, maart 28, 2008 03:21 |
| Je niet minder voelen. Met vele kinderen en een uitkering ben je heel moedig! Heel veel sterkte en goede steun! Van harte, Elenore xxx | |
| Quicksilver: | Donderdag, februari 07, 2008 21:22 |
| Klinkt droevig..Laat je angst je niet meester worden..Wens je sterkte en kracht.. Liefs van mij Dicky |
|
| De kleine Vos: | Donderdag, februari 07, 2008 16:34 |
| Pijnlijk sterkte Sonja | |
| ninodepino: | Donderdag, februari 07, 2008 15:39 |
| ja wadde dan ren ik ook voor mijn leven;) Liefs, nino. |
|
| Yellow: | Donderdag, februari 07, 2008 15:36 |
| zwaarmoedig geschreven, probeer ook eens te denken aan wat je wel kan, Y. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Freyja | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 07 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||