ik adem het, ik leef het
met mijn handen..
hou ik het vast..
behorende tot verleden..
tot heden..
behorende tot mij..
als de zee gepaart met het strand..
de kustlijn in wisselende lijn..
ik adem het..
ik leef het..
ik voel het in mijn porieen..
diep doordrongen in mijn huid..
elke golf weerspiegeld het..
en elke korrel aan strand..
daar waar mijn voeten rusten..
waar de zee mijn voeten..
in beweging streelt..
behoort het tot mij..
vul mijn longen bij elke adem
met de koude lucht van zee..
in de stilte..
tussen de duinen..
waar je enkel..
het geruis hoort..
als een schelp tegen je oor..
van de stille maar woeste zee..
Reacties op dit gedicht
| gewoonuniek: | Donderdag, februari 07, 2008 23:05 |
| Wat een SCHITTEREND gedicht! Ik ben erg onder de indruk!!! Je bent een top dichter!!!!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Persoon |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||