Schuld Zonder Schuld
Stormachtig was je leven
steeds actief
om anderen naar hun zin te maken
een wolk kon je niet
zag steeds overal de zon
de warmte nam je op
om de ander te verwarmen
steeds vanuit je hart
verhalen uit overlevering
want echt gekend heb ik je niet
toen de tumor in je kwam
die zich als een parasiet
je hele lichaam veroverde
wilde niemand je nog kennen
je was de drager en verspreider
van onterechte angsten
je ziekte was niet besmettelijk
niemand wilde dat zien
zo graag had ik je willen helpen
mijn liefde willen geven
iedereen had je verstoten
niemand noemde de ziekte
geen moed en lef aan jou te denken
jij bleef vechten voor het leven
dat je dood zou gaan
kwam niet in je op
je wist ook niet beter
een gevecht tot het einde
je wilde begraven worden
maar kreeg een crematie
iedereen zei daarna
‘kon er niets aan doen’
nu draag ik de last
van hun ‘schuldig’ zijn.
09-03-‘02/11:29
Reacties op dit gedicht
| Sheena: | Zaterdag, maart 09, 2002 15:14 |
| Alles vastleggen zoals Car zegt is inderdaad de beste manier om dit soort dingen te voorkomen ... Hoe kunnen ze anders weten dat mijn kist blauw zijn moet, met gouden sterren en zilveren zeemeerminnetjes erop .......... *klinkt als grap, maar kwil het echt zo* .... Voel jezelf niet schuldig ... er komen wel volgende levens engel, dat moet jij toch weten .... waarin dit goed te maken valt .... Sheena |
|
| arie: | Zaterdag, maart 09, 2002 14:02 |
| Een zwaar en bewogen onderwerp Wil. Te vaak wordt *vergeten* wat zijn of haar laatste wil was... "t was "hun" wil, niet de jouwe.. Ik wens je kracht Liefs, Arie |
|
| sammy de zutter: | Zaterdag, maart 09, 2002 13:53 |
| is levensgroot clichè, ik weet het maar ben ervan overtuigd dat er zeker niet er laatse wilsbeschrijving in er gedachten stond dat ze wou dat jij je hoofd liet hangen maar dat jij naar de mooie dingen die je aan haar herineren weerkijkt elke dag dat het even niet gaat en ook de andere. Groetjes Sammeke. |
|
| car: | Zaterdag, maart 09, 2002 13:26 |
| lieve Wil.een heel gevoelig onderwerp.erg goed en mooi verwoord... en hoewel het eigenlijk raar is.omdat er zoveel emotie inzit..was mijn eerste gedachte... zoiets zou je moeten sturen naar, ik mag eigenlijk geen namen noemen maar doe het toch, Dela .. een uitvaartverzekering die verzorgt... omdat jou gedicht zou iets belangrijks verwoord.als je specifieke wensen hebt.kun je dat maar beter van te voren zelf regelen... Voel je niet schuldig daarom..lieve Wil |
|
| christina: | Zaterdag, maart 09, 2002 12:53 |
| Lieve Angeli Je zegt het al NIEMAND kon er iets aan doen Voel je niet schuldig voor iets waar jij niets aan kon doen Kom op he Engel Liefs Christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||