Ik kijk uit het raam
langs me razen bomen voorbij
vanonder me hoor ik de kadans
van metalen wielen die over de rails schuiven
Naast me zit een vrouw haar zoontje wijze raad te geven
achter me geniet een jongen van keiharde, doelloze muziek
en ik verdiep me in alles waarmee ik niets wil te maken hebben:
de toekomst
Hoogstwaarschijnlijk is die niet rooskleurig,
maar eerde grijs, donker grijs
Wie zegt me dat ik een toekomst heb?
Ik niet.
Van het woord toekomst gaat m'n hele lijf al schudden
Achter alles zoek ik een probleem en bijbedoelingen
en dat wordt dan m'n grootste probleem
Ik vraag te veel aandacht
maar dat wil ik niet
het enigste dat ik wil een toekomst,
een goeie toekomst


*ooit geschreven in een ongelofelijk depressieve bui, gelukkig heb ik hier nu totaal geen last meer van. Daarom ben ik iedereen heel dankbaar die er altijd voor me is*