trein
een dag die k nooit vergeet
een dag die k nooit vergeef
de dag dat jij 18 werd
werd de dag dat je 17 bleef
nooit kon k je zeggen hoeveel k van je hield
maar daar lag je dan
me het touw om de nek
een mes op de grond
en een brief in de hand
boos ben je niet dat weet ik
raar ben je niet dat weet ik
maar jij deed mij verdriet
niets kon me troosten
maar nu weet ik beter
waar je nu bent
ben je veel beter
tom ik mis je
een dag die k nooit vergeef
de dag dat jij 18 werd
werd de dag dat je 17 bleef
nooit kon k je zeggen hoeveel k van je hield
maar daar lag je dan
me het touw om de nek
een mes op de grond
en een brief in de hand
boos ben je niet dat weet ik
raar ben je niet dat weet ik
maar jij deed mij verdriet
niets kon me troosten
maar nu weet ik beter
waar je nu bent
ben je veel beter
tom ik mis je
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zondag, februari 10, 2008 12:29 |
| * had je met mij op je plek kunnen zijn, tenminste soms toch even momenten van vrede had ook ik, weet je, zo nodig, nu meer nog dan ooit. * even meegedacht, geprobeerd tenminste, groetje, hans |
|
| myk: | Zondag, februari 10, 2008 11:44 |
| heel mooi geschreven en veel sterkte. nog bedankt voor je reactie. | |
Over dit gedicht
| Auteur: moondra | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||