Liefdesverdriet is het niet
Ik dicht nooit meer
Ook niet voor een keer
Over liefdesverdriet
Dat niemand ziet
Omdat ik gelukkig lijk
Zelfs de koning te rijk
In de liefdeseconomie
Maar als ik zie
Dat schijn bedriegt
En mijn ego liegt
Heel erg kinderachtig
Maar trots is machtig
Zelfs bij een bedelaar
Die zonder enig gevaar
Iets te verliezen
Voor haar wil kiezen
En op straat schreeuwt
Maar ze kijkt verveeld
Weer een ontspoorde dwaas
Struinend langs de maas
Die klote maatschappij!
Niemand is hier vrij!
Om te doen wat hij wilt
Maar het is gelijk verdeeld
Als ik hier alle ellende lees
Is het leven een grote race
Voor liefde en tegen de tijd
Ondertussen heb ik spijt
Ik weet niet precies waarvoor
Het begon toen ik jou verloor
Kom ik toch weer uit op liefdesverdriet
Maar dat is het niet…
Reacties op dit gedicht
| Hanneke Eirinn: | Woensdag, maart 27, 2002 15:50 |
| :D leuk inderdaad die laatste strofe | |
| waterval: | Zaterdag, maart 09, 2002 20:08 |
| zeg nooit nooit..... | |
| Balthasar: | Zaterdag, maart 09, 2002 16:27 |
| Leuk die laatste draai! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Superman | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||