(LR) uit het leven weer
onbestemd, het woord
dat kent hij wel, het gevoel
dat laat zich nooit vangen
geen moment van inzicht
na dag niet, na nacht niet
hij vreest geen enkele dood
wat moet komen staat geschreven
op een onleesbaar kleitablet
of cryptisch gecodeerd in
wat een virtuele databank
het zoeken naar een antwoord
bevredigt hem niet langer
de vrees waarachtig te leven
daarentegen, hij heft het glas
op wat onmogelijk lijkt
hij ooit te vatten
dat kent hij wel, het gevoel
dat laat zich nooit vangen
geen moment van inzicht
na dag niet, na nacht niet
hij vreest geen enkele dood
wat moet komen staat geschreven
op een onleesbaar kleitablet
of cryptisch gecodeerd in
wat een virtuele databank
het zoeken naar een antwoord
bevredigt hem niet langer
de vrees waarachtig te leven
daarentegen, hij heft het glas
op wat onmogelijk lijkt
hij ooit te vatten
Reacties op dit gedicht
| Frans Vlinderman: | Woensdag, februari 13, 2008 21:21 |
| Ik hou wel van een wedstrijdje met en tegen mezelf, omdat deelnemen daarin nu eens werkelijk het belangrijkst is :p Merci, Artifex en Eye Witness, voor de aanmoediging! |
|
| eye witness: | Woensdag, februari 13, 2008 08:22 |
| ik ga mee met artifex! hihi |
|
| Artifex: | Woensdag, februari 13, 2008 06:48 |
| Dat moet natuurlijk "jou" zijn... (het is nog vroeg :S ) |
|
| Artifex: | Woensdag, februari 13, 2008 06:47 |
| Punt voor jouw en een bonuspunt voor je uithoudingsvermogen :) Liefs, Artifex. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Frans Vlinderman | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 12 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||