Mijn vader
Wie schrijft
die blijft
Zo schreef mijn vader hier
zijn handtekening, op het papier
Getekend toen ik ging trouwen
om een nieuw leven op te bouwen
Heerlijk, hoe hij hier nu zit
een man met heel veel pit
Kracht straalde van hem uit
vond mij natuurlijk de mooiste bruid
Er is een leven na de dood
straks zit ik nog eens op zijn schoot
Vaak denk ik aan hem terug
onze liefde vormde een warmte brug
Net zoals nooit zal verdwijnen
zal die zon dan weer gaan schijnen
Karin is een heel lief kind
ach, ik herinner me bemind
Mijn moeder had hier wat moeite mee
was met mijn blijdschap minder tevree
je werd nooit boos
vertelde ze me na een poos
Altijd zo lief is niet goed voor een mens
nu in balans, zoals haar wens
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Woensdag, februari 13, 2008 17:45 |
| Dit zijn bijzondere en dierbare herinneringen!Mooi beeldend geschreven en getoond! Liefs van mij Dicky |
|
| Windwhisper: | Woensdag, februari 13, 2008 15:50 |
| Bijzondere herinneringen van een mooie zekers dierbare maar vooral kostbare tijd lieve groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: doetsi | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||