Op witte lakens,
Vanaf mijn bank van groene naalden
kijk ik op haar neer.
Zij slaapt op witte lakens,
onder de blauwe hemel.
Dansen langs de kant,
van haar bevroren strand.
Zie ik dit land,
ik kijk naar haar.
Waar ze god groeten,
niet elkaar.
kijk ik op haar neer.
Zij slaapt op witte lakens,
onder de blauwe hemel.
Dansen langs de kant,
van haar bevroren strand.
Zie ik dit land,
ik kijk naar haar.
Waar ze god groeten,
niet elkaar.
Reacties op dit gedicht
| honingbijtje: | Donderdag, februari 14, 2008 08:03 |
| Ruuuuudi, heerlijk sneeuwlandschap. Gruss Got (waaraan wij toevoegen"als je zo hoog komt;)) liefs honingbijtje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gnz | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||