Vallende Stenen
Het regent stenen
maar ze raken me niet,
Zand heeft me nooit gestoord
Een engel heeft het pad belicht,
nooit de moeite genomen, nooit gedacht,
Ik sta er niet alleen
s’nachts kan de zon schijnen
en is de rest blind
De donkere stemmen hebben rust,
moe gesproken tegen doven ...
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: karin jansen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 15 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||