krassen
Tussen het bloed en de tranen,
Zie ik de beelden die langs mij heen razen,
1 voor 1, rij voor rij,
gaan ze aan me voorbij.
Het lijkt alsof de wereld even stilstaat,
Terwijl het leven gewoon verder gaat,
De tranen blijven komen,
En het bloed blijft maar stromen.
Steeds meer krassen,
Steeds meer bloed,
Niets maar dan ook niets gaat goed,
Ik moet die angst en pijn verslaan,
om weer normaal met het leven verder te gaan....
Zie ik de beelden die langs mij heen razen,
1 voor 1, rij voor rij,
gaan ze aan me voorbij.
Het lijkt alsof de wereld even stilstaat,
Terwijl het leven gewoon verder gaat,
De tranen blijven komen,
En het bloed blijft maar stromen.
Steeds meer krassen,
Steeds meer bloed,
Niets maar dan ook niets gaat goed,
Ik moet die angst en pijn verslaan,
om weer normaal met het leven verder te gaan....
Reacties op dit gedicht
| Nummer 127: | Vrijdag, februari 15, 2008 22:17 |
| misschien verwacht je het niet maar ik geef je gelijk het leven is 1 en al rotzooi enkel via verdriet kan iemand geluk echt apprecieren niet dat ik krassen goedkeur maar ik begrijp het alles komt goed Nummer 127 |
|
| N@D!ne: | Vrijdag, februari 15, 2008 19:06 |
| zet hem op!! je kan het mooi geschreven. liefs nadine |
|
Over dit gedicht
| Auteur: schaduwmeisje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||