Ik ben het zat!
Niet willen denken
Aan die gruwelen van toen
Niet willen weten
Wat ik zou moeten doen
Het liefst willen vergeten
Nooit meer willen weten
Hoeveel pijn het me deed
Hoe ernstig ik toen leed
Gruwelijke gedachten
Spoken door me heen
Ik kan het niet verzachten
Ben nog steeds alleen
Voel mijn ogen prikken
Ik lijk haast te verstikken
In de pijn en het verdriet
Waarmee je mij toen achterliet
Gedachten in de knoop
Tranen verborgen
Gevoelens overhoop
Het baart me echt veel zorgen
Pijn en verdriet
Tranen die ik liet
Nu voor altijd verborgen
In mijn berg vol zorgen
Niet meer kunnen leven
Ik heb het echt gehad
Ik heb het opgegeven
Ik ben mijn leven zat
Reacties op dit gedicht
| iemand die normaal wil zijn: | Woensdag, februari 27, 2008 14:11 |
| heel herkenbaar | |
| just stop : | Dinsdag, februari 19, 2008 21:17 |
| zo mooi en herkenbaar |
|
| secrets: | Dinsdag, februari 19, 2008 17:25 |
| *herkenbaar* sterkte! liefs, secrets |
|
| vat: | Zaterdag, februari 16, 2008 18:20 |
| ah meissie toch knuf |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ~Anne~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 16 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||