Onze geliefde opa

Ik kende je pas de laatste 20 jaar van je leven
In al die jaren ervoor is er ook vast veel gebeurd
Maar daarvan kan ik geen beschrijving geven

Je dood was zo plotseling, zo snel
Begrijpen doen we het niet,
Je missen…dat doen we allemaal wel

Jij was geliefd, door velen
kijk hier maar eens rond
alles konden wij met jou delen

ik vind het onvoorstelbaar dat je er nu niet meer bent
dat ik geen brood meer hoef te kopen bij de bakker om de hoek
dat ik geen brief meer hoef te posten bij de brievenbus op de andere hoek
ik krijg van jou nu nooit meer een verzoek
dat altijd trouw werd uitgevoerd want eerlijk is eerlijk, je was wel een beetje verwend.

iedereen kende jou en jij kende iedereen
altijd praten, altijd gezellig, altijd daar
totdat jij zo plotseling verdween
maar onthoud vooral dit ene ding
je bent nu niet meer in je huisje van steen
maar wel in ons hart en in onze herinnering.

Ik zou nog zoveel kunnen vertellen
Van je passie voor duiven tot je liefde voor ons
Maar eigenlijk hoeft dat helemaal niet
Iedereen kende jou en we delen ons verdriet

Ik weet niet of er een hemel is,
Ik weet niet of jij er nog in geloofde,
Maar ik geloof van wel want dat maakt het gemis
Een beetje minder zwaar.

Als er iets is waar ik helemaal zeker van ben,
Dan is het dat, als iemand een plekje in die hemel heeft verdient,
Dat mijn opa was, onze goede vriend.