afgrond
De afgrond.
Onder mijn voeten.
Hier sta ik alleen,
Verloren
verlaten
vergeten.
Als een kleine muis
Bang voor de wereld
Bang voor alles
En het meest bang
Voor de afgrond voor me
onder me.
de zwarte diepte.
achter me.
de zee van tranen
die er had moeten zijn.
links.
de rode wolken
Uit de condens van mijn bloed.
rechts
de groene bossen
onberijkbaar ver weg....
maar zo dichtbij.
voor me...
alle zwart...
en ik kies....
voor het slechtste...
Onder mijn voeten.
Hier sta ik alleen,
Verloren
verlaten
vergeten.
Als een kleine muis
Bang voor de wereld
Bang voor alles
En het meest bang
Voor de afgrond voor me
onder me.
de zwarte diepte.
achter me.
de zee van tranen
die er had moeten zijn.
links.
de rode wolken
Uit de condens van mijn bloed.
rechts
de groene bossen
onberijkbaar ver weg....
maar zo dichtbij.
voor me...
alle zwart...
en ik kies....
voor het slechtste...
Reacties op dit gedicht
| Jet van keken: | Zondag, maart 10, 2002 13:04 |
| Heel erg mooi gedicht. liefs jet |
|
| ilona krijgsman: | Zondag, maart 10, 2002 01:04 |
| balancerend op de afgrond.....wankelend op je benen..denk aan de mooie momenten..die trekken je terug....al valt het zwaar...ik ervaar het zelf...... Ilona |
|
Over dit gedicht
| Auteur: esther van den bosch | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||