't Licht.
't Licht.
Schoorvoetend
over zwarte grond
verlaat ik
heden
getrokken door 't Licht
bestijg ik de trap
ruik ik zoete geuren
hoor ik klanken
zo sereen
hemelsblauw
omsluit me
als 'n passende mantel
stap voor stap
vind ik 't pad
't aardse verdwijnt
de pijn
m'n eeuwige metgezel
blijft achter
hoe hoger ik kom
des te lichter
gaat m'n tred
eindelijk openbaart zich
het hemelse
Schoorvoetend
over zwarte grond
verlaat ik
heden
getrokken door 't Licht
bestijg ik de trap
ruik ik zoete geuren
hoor ik klanken
zo sereen
hemelsblauw
omsluit me
als 'n passende mantel
stap voor stap
vind ik 't pad
't aardse verdwijnt
de pijn
m'n eeuwige metgezel
blijft achter
hoe hoger ik kom
des te lichter
gaat m'n tred
eindelijk openbaart zich
het hemelse
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Zondag, februari 17, 2008 16:42 |
| Ik word heel stil bij dit gedicht Tooske,ik hoop dat jouw tred lichter mag worden in de nabije toekomst . Lieve knuffel Anneke |
|
| Meneer Zes: | Zondag, februari 17, 2008 15:54 |
| Waarom je pseudoniem eindigen met " de b " want die Lucia heb ik niet hoog in mijn vaandel! | |
Over dit gedicht
| Auteur: tooske de b. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 17 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||