Opgelucht
Opgelucht.
Als ik de beurt krijg in een volle klas
kom ik niet meer uit mijn woorden.
Alsof ik degene ben die de rust in de klas wil doorboren
Van een paar kinderen hoor ik een diepe zucht.
Als de beurt dan iemand anders krijgt
Ben ik heel erg opgelucht.
Als ik de beurt krijg in een volle klas
kom ik niet meer uit mijn woorden.
Alsof ik degene ben die de rust in de klas wil doorboren
Van een paar kinderen hoor ik een diepe zucht.
Als de beurt dan iemand anders krijgt
Ben ik heel erg opgelucht.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Donderdag, juli 31, 2008 23:22 |
| in een volgende opleiding is het verschil tussen leken en ingewijden minder, mogen leerlingen met meer inbreng komen, wordt het vast vanzelf sprekender om naar uit te kijken… hans |
|
| Allysson: | Vrijdag, mei 23, 2008 09:37 |
| herkenbaar, mooi verwoord! Liefs, Allysson |
|
| ninodepino: | Donderdag, maart 13, 2008 22:11 |
| tjee herkenbaar, ik val ook stil.. :S liefs, nino. |
|
| vat: | Donderdag, maart 13, 2008 22:04 |
| herkenbaar :) Geven leraren jou nog een beurt dan? liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: an.ne-marie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 17 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||