Tinteling
Woorden zijn niet altijd genoeg
Een gevoel
Wat geen taal weet te omschrijven
En daar was jij
Die mij deze emotie laat voelen
Jij, die mij zoveel dingen laat begrijpen
Maar wanneer ik in je ogen kijk
Zie ik ergens een kleine onzekerheid
Je geeft me een simpele blik die zoveel zegt
En je lach,
Die me keer op keer verleidt
Het spijt me, om deze woorden te spreken
Jouw aanwezigheid voelt zo dichtbij
En het spijt me, dat wanneer je naast me staat
Er ergens een tinteling bloeit in mij….
Een gevoel
Wat geen taal weet te omschrijven
En daar was jij
Die mij deze emotie laat voelen
Jij, die mij zoveel dingen laat begrijpen
Maar wanneer ik in je ogen kijk
Zie ik ergens een kleine onzekerheid
Je geeft me een simpele blik die zoveel zegt
En je lach,
Die me keer op keer verleidt
Het spijt me, om deze woorden te spreken
Jouw aanwezigheid voelt zo dichtbij
En het spijt me, dat wanneer je naast me staat
Er ergens een tinteling bloeit in mij….
Reacties op dit gedicht
| sensi : | Zondag, februari 17, 2008 18:04 |
| Nee, woorden zijn idd niet altijd genoeg .. Liefs |
|
| MayadeBij*: | Zondag, februari 17, 2008 17:15 |
| hmm.. ik word meestal ziek van liefde (letterlijk) :) geen tinteling maar kramp (zoiets) mooi geschreven! kus. | |
Over dit gedicht
| Auteur: rosejolie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 17 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||