ik vergeet je nooit meer
ik vloog in je armen
daar was je dan weer
dat je me wilde omarmen
droomde ik de laatste keer
ik huilde van vreugde
om jou weer te zien
toen schoot ik wakker
't was kwart over tien
alles was weg
alleen nog maar zwart
waarom weer pech
het leven is hard
ik huilde
maar dan wel van verdriet
omdat je me plots
zo achterliet
je ging weg
en dat deed pijn
je maakte mijn leven
waarom mocht het niet altijd zo zijn
en die laatste woorden bleven in mijn hoofd
dag meisje, tot ziens, tot de volgende keer
maar die volgende keer zoals je had beloofd
die komt niet meer
je bent me toch al lang vergeten
maar dat jij voor mij onmisbaar bent
moet je voor altijd weten
daar was je dan weer
dat je me wilde omarmen
droomde ik de laatste keer
ik huilde van vreugde
om jou weer te zien
toen schoot ik wakker
't was kwart over tien
alles was weg
alleen nog maar zwart
waarom weer pech
het leven is hard
ik huilde
maar dan wel van verdriet
omdat je me plots
zo achterliet
je ging weg
en dat deed pijn
je maakte mijn leven
waarom mocht het niet altijd zo zijn
en die laatste woorden bleven in mijn hoofd
dag meisje, tot ziens, tot de volgende keer
maar die volgende keer zoals je had beloofd
die komt niet meer
je bent me toch al lang vergeten
maar dat jij voor mij onmisbaar bent
moet je voor altijd weten
Reacties op dit gedicht
| Jacy: | Zondag, maart 10, 2002 13:10 |
| heel mooi geschreven....heel herkenbaar voor mij....ik huil met je mee sterkte liefs Jacy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: joke | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||