feeling blue
ik zie die mist weer voor mijn ogen trekken
mijn arm doet pijn als ieder ander deel
van mij, ik bestudeer de dikke plekken
het wordt me allemaal te veel
ik kan nog nauwelijks iets bereiken
ik ben te moe om nog op weg te gaan
zodat ik niks kan doen dan neer te strijken
en duizelig mijn weg hier voor mij baan
tot dat de nacht weer bij mij komt
ik hoop maar dat ik slapen kan
want als de eerste stralen door het venster komen, dan
kan weer de dag opnieuw beginnen
die ik pijnlijk besloot
en nog meer elke dag beminnen
die ik nu reeds gezond afsloot.
Reacties op dit gedicht
| erje: | Dinsdag, februari 19, 2008 19:37 |
| snel vergeten die rotte dagen en die pijn even doorbijten, ik slaap altijd slecht maar ben altijd goed gehumeurd en dat kan jij ook kom op kop in de wind en gaan met die banaan liefs Ronny |
|
| Annee_*: | Dinsdag, februari 19, 2008 07:53 |
| Lieve schat, na regen komt altijd zonneschijn, je moet alleen uit die cirkel komen, laat je schouders niet hangen, je kan het heus! je moet alleen in jezelf en je toekomst geloven! Bedankt voor je reactie, ben inderdaad blij met hem, maar er zijn wat problemen maarjah. ps, dat krijg jij ook nog wel hoor, een prins op het witte paard ;) je moet alleen geduld hebben, ik had dit ook niet zien aankomen ;) Sterkte & een dikke knuffel, Annee_* |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lisssy | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 18 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||