Geen woord kan ik schrijven...
De wereld draait wel door zonder jou
en het leven is goed voor me bovendien
Maar toch voelt het vreemd om jouw
brommer niet meer op de oprit te zien
Nog steeds voelt iedere dag alsof
ik deze met jou had moeten delen
Geen woord kan ik schrijven zonder
met herinneringen van toen te spelen
Die paar maanden van zeven jaar geleden
bestaan uit dagen die ik nu als verloren beschouw
Want ik heb nooit afscheid kunnen nemen
van het stukje mij dat ik verloor in jou
Reacties op dit gedicht
| Werner Domroese: | Woensdag, januari 14, 2009 04:52 |
| Nooit de kans of wil of kracht gehad om afscheid te nemen.. ook dat klinkt bekend in de oren. Maar geen enkel jaar is werkelijk verloren. "Want ik heb nooit afscheid kunnen nemen van het stukje mij dat ik verloor in jou" - says it all. :) |
|
| Engeltjuh: | Dinsdag, augustus 19, 2008 04:59 |
| zo mooi. ben even tussen je gedichten aan het snuffelen en vind je echt talent hebben: mooie woordkeuze en zo vol gevoel, en het leest nog eens als een trein ook;) | |
| xavion: | Donderdag, maart 13, 2008 23:49 |
| dikke knuffel... ;) | |
| Fata Morgana: | Dinsdag, februari 19, 2008 23:07 |
| Mooi verwerkt liefdesverdriet neergezet, leuk om je weer te lezen, zwaai van Fata | |
Over dit gedicht
| Auteur: Manja Moraal | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 19 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||