geliefd Venetië
nog ruikt de zee naar melancholie
van sirenen aan wie niemand gelooft
tevergeefs hun wiegen
blauwe lokroep zoutige monotonie
watertreurspelen
feestelijk en groots
verzonken in droom en geheimenis
ontzetting en pracht
ik kan slechts knikken
wanneer Dogen - uiterst zelden
van vroeger vertellen
sprekende stenen sterven.
sunset 20-02-2008
Reacties op dit gedicht
| conan: | Woensdag, februari 20, 2008 17:02 |
| aan wie niemand gelooft ... de dingen waarin men niet gelooft schenken ons dromen.. Venetië is de plaats voor spiegeling en droom... mooi liefs conan*** |
|
| Lily May Parker: | Woensdag, februari 20, 2008 09:56 |
| erg knappe beschrijving van mijn droombestemming.. liefs Lily May xxxx |
|
| hiljaa: | Woensdag, februari 20, 2008 09:13 |
| het water zal mij straks veel vertellen knufliefs--hiljaa-- |
|
| lommert: | Woensdag, februari 20, 2008 09:02 |
| houden van...Italie ..dromen en er zijn in gedachten..moi, moi.. stevige groet willem |
|
| Windwhisper: | Woensdag, februari 20, 2008 08:50 |
| wat een pracht....zo mooi dat je het voor je ziet Lieve groet Cobie Goede morgen Sunset Ingo kuzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||