Molenwieken...
Bataafse buren,
vermeende volkeren van verdraagzaamheid,
multiculturele biotoop,
vrede voor verscheidenheid.
De trotse tolerantie ging teloor,
Zwarte zwammer zwaaide rechtse vuisten,
beloofde buitenlanders werende knuisten,
heeft vast veel respect voor Pruisen...
Heen ging de goede Nederlandse naam,
van verdraagzaamheid, tolerantie...
Aan Hollands wankele windmolens
hangen heden hakenkruisen...
Getekend,
een Belg van Waalse afkomst, met familie uit Vlaanderen, Brussel, Italië, Duitsland, Congo en Ghana, en vrienden uit Nederland, Polen en Tsjechië...
vermeende volkeren van verdraagzaamheid,
multiculturele biotoop,
vrede voor verscheidenheid.
De trotse tolerantie ging teloor,
Zwarte zwammer zwaaide rechtse vuisten,
beloofde buitenlanders werende knuisten,
heeft vast veel respect voor Pruisen...
Heen ging de goede Nederlandse naam,
van verdraagzaamheid, tolerantie...
Aan Hollands wankele windmolens
hangen heden hakenkruisen...
Getekend,
een Belg van Waalse afkomst, met familie uit Vlaanderen, Brussel, Italië, Duitsland, Congo en Ghana, en vrienden uit Nederland, Polen en Tsjechië...
Reacties op dit gedicht
| El Caballero: | Zondag, maart 10, 2002 16:20 |
| Aan de top van de Euromast hangt een uitzichtloos kruis ja. Elk huisje heeft zijn kruisje, deze is enorm schaamtelijk. | |
| Sheena: | Zondag, maart 10, 2002 16:19 |
| *zucht* je hebt zo gelijk ...... ben zo blij dat ik niet op die kale debiel gestemd heb ... maar schaam me, voor mijn domme, niet verder kijkende dan hun neus lang is, landgenoten .... Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hugo Serwy | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||