mijmeringen
Mijmeringen
Licht valt op de
grijsbruine takken
van een verloren perenboom
Duiven versieren zijn kruin.
Hij krijgt geen bladeren meer,
klimmers ondersteunen
zijn schuinshangend lijf.
Hij siert op zijn eigen manier.
Tussen zijn opgeschoten kameraden
staat hij als een pionier
uit vervlogen tijden.
Claire Vanfleteren
Licht valt op de
grijsbruine takken
van een verloren perenboom
Duiven versieren zijn kruin.
Hij krijgt geen bladeren meer,
klimmers ondersteunen
zijn schuinshangend lijf.
Hij siert op zijn eigen manier.
Tussen zijn opgeschoten kameraden
staat hij als een pionier
uit vervlogen tijden.
Claire Vanfleteren
Reacties op dit gedicht
| dichterbij: | Donderdag, februari 21, 2008 17:31 |
| ik zie ze hier in de buurt ook staan. heeft wel wat aparts. mooi verwoord lieve groet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: claire vanfleteren | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 21 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||