Haar stilte wit
haar stilte wit
nog zijn
konijnen traag
maar in een vlaagje
lentezon ontwaakt hun
eerste voorjaarssprong
zien ze het
prille groen van
lichtend mos dat
in warmte weer ontkiemen
mocht na winterslapen
struin door duinen
naar het strand
waar golvend grijs
haar stilte wit
in een opkomend tij
in variaties blauw
leg ik de schelpen
in jouw hand en dromen
we al zomer op onze vaste
plaats in het rulle zand
wil melker
22/02/2008
Reacties op dit gedicht
| Jannie Hoogendam: | Vrijdag, februari 22, 2008 11:26 |
| Leest goed en vloeiend en zeer poetisch Pchtig, Wil liefs Jannie |
|
| sunset: | Vrijdag, februari 22, 2008 11:01 |
| Heerlijke verlangend edromende lentepoëzie. Groetjes en een heel fijne vrijdag, sunset |
|
| ~MeLoDy~: | Vrijdag, februari 22, 2008 10:33 |
| prachtig... gr. MeLoDy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||