Hoop

Soms heb ik weer even hoop
En zie je weer licht in mijn ogen
Net zoals vroeger
Toen ik echt gelukkig was
En niet aldoor een masker op had

Maar meestal voel ik me verloren
En is de hoop weg
En vraag ik me af waarom ik vecht
Want wat heeft het nog voor zin?
Een lach dag in, dag uit
En in mn ogen ziet niemand de tranen zitten

Een masker altijd maar op
En mn ogen op slot
Alleen s'avonds gun ik mezelf rust
En laat ik mezelf even gaan
En alle tranen komen er dan aan
Het maakt me kwetsbaar, klein en naakt
Maar anders houd ik het niet vol

S'nachts lig ik te woelen
Probeer het meisje van vroeger te zoeken
Dat meisje wat echt gelukkig was
En lachtte zonder een traan
Maar dat meisje is verdwenen
En de herinneringen die zoveel pijn deden/doen

Mijn angst om alleen te zijn;
word groter en groter
En steeds meer mensen die ik kwijt raak
Gevoelens die ik niet kan plaatsen en uitte
Alweer voel ik me zo verloren

Dit doolhof lijkt niet op te houden
Mijn weg lijkt eindeloos
En al het licht lijkt gedoofd

Maar al voel ik me dan zo verloren
En wil ik het liefst niets meer voelen
Dan zie ik in de verte toch nog licht
Een hand die me pakt en waar ik dan voor zwicht
Twijfelend pak ik die hand
En die trekt me langzaam omhoog
Pakt me vast
Kijkt in mn ogen en omarmt me

Bang kijk ik terug
Bang om me aan iemand te binden
En dan die gene kwijt te raken
Bang om mn gevoelens te uitte
Bang om mn ware ik te laten zien
En dat ik huil in plaats van lach
Bang voor dat ze me uitlachen als ze me echt kennen
Bang dat ze mn problemen gaan door lullen
Maar vooral bang om weer iemand te verliezen
Maar toch probeer ik iemand te vertrouwen
Ook al ben ik nog zo bang
En de woorden spoken door me hoofd;
“Je mag het vertrouwen in de mensheid niet kwijtraken!”


*Stephanie,Rob,Edith,Cindy,Cynthia&Esther hou van jullie. Bedankt voor alles, wil jullie nooit meer kwijt raken!(L)FOR EVER(L)*