Ik maak je lief

Hoe was het dan,
toen jij me nog hoorde,
toen jij me nog schreef
over verloren woorden?
Hoe was je liefde
zo tussen die woorden
maakte de tijd stilletjes
deze akkoorden?

Ik zal je dansen,
je stem zijn
verloren,
je nimmer verlaten en
altijd toebehoren.

Vergeet soms je liefde,
je woorden voor mij,
dat alles zo stil is,
nu zo ver weg in mij.

Jij zal me horen,
jij ziet me staan,
ik ga nu niets zeggen
en nooit meer bij je vandaan,

Want nu schijnt mijn hart
en breek jij de woorden,
maakt het muziek
nog nooit zo van voren

Praat niemand verloren,
verlaagde spreekkoren
vergat telkens weer
dat ik tegen je zeg:
‘Ik maak je lief.’



n.a.v. stef bos, muziek kloofstraat
16/2 2008