Toen leven even oplichtte
toen ik uit je boek
begon te lezen
vonkten jouw ogen
heel even
spreken deed je
reeds lang niet meer
maar jouw tranen
betekenden zoveel
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Dinsdag, februari 26, 2008 21:26 |
| Oei dit dringt tot je botten door! Heel gevoelig zachtmooi geschreven! Liefs en een Quicksilverknuffel |
|
| roosjerood: | Maandag, februari 25, 2008 13:14 |
| zo vertederend ,stil geschreven ,heel mooi | |
| Bokkie46: | Maandag, februari 25, 2008 12:22 |
| Vonkjes van de liefde.Liefs bokkiie | |
| sunset: | Maandag, februari 25, 2008 12:19 |
| Zo teder, stil, mooi tine. Liefs en warme knuf, sunset |
|
| honingbijtje: | Maandag, februari 25, 2008 11:49 |
| stilte en kippevel aan deze kant. liefs honingbijtje |
|
| Windwhisper: | Maandag, februari 25, 2008 10:32 |
| ontroerend Martine en ook zeker herkenbaar... lieve groet Cobie Kuzzz |
|
| hiljaa: | Maandag, februari 25, 2008 09:14 |
| zeer intens knufliefs--hiljaa-- |
|
| Sabri83: | Maandag, februari 25, 2008 09:09 |
| Zoooo ontzettend mooi. x |
|
| remie: | Maandag, februari 25, 2008 08:47 |
| boeken zeggen zoveel...liefs remie | |
| Hilly N: | Maandag, februari 25, 2008 08:46 |
| Droevig, mooi Martine. Lieve groet, Hilly |
|
Over dit gedicht
| Auteur: verhavert | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||